Nazwa forum

Życie to krótka chwila między pierwszym, a ostatnim oddechem. Dla Romana Krausa ten ostateczny łyk powietrza przypadł na dzisiejszy, mroźny wieczór. Śnieg prószył od samego rana. Miasto zostało przykryte białą pierzynką. Nic już nie było takie samo. Krajobraz wydawał się przyjazny, a Chicago zdawało się być ostoją spokoju. Nie dla Krausa
-"Szanowny Panie Romanie, skonstruowałeś bombę - skondensowaną śmierć" - brzmiał anonim jaki został mu wsunięty pod drzwiami. To sarkazm, groźba, czy dowód uznania? Kraus nie był tego taki pewny.

Postanowił odwiedzić swojego znajomego. Na zewnątrz panowały ekstremalne warunki pogodowe. W ślepej uliczce zauważył mężczyznę maltretującego bezdomnego. Pospieszył z ratunkiem, ale kilka chwil później leżał nieprzytomny, ogłuszony ciężkim metalowym przedmiotem.

Gdy Kraus podniósł powieki, zobaczył przed sobą Marka Pipera.

Na głowie kapelusz słomiany,
w ręku trzymał rukolę.
Twarz pokryta sińcami,
kiedyś się spotkał z Sokołem.

- Co jest grane? Nie rozumiem. - Kraus był zdezorientowany
- Jesteś w stanie głębokiego, głębokiego odurzenia narkotycznego. Jestem twoją wizją. Słuchaj tego co ci powiem. Żyłem w mieście, lecz nie dla miasta. Nie przeżyjesz do następnego wschodu słońca, ale twój testament może uratować sprawę. Mam nadzieję, że napisałeś go.
- Jak to nie przeżyję? testament owszem napisałem, ale czy miasto mi zaufa? - jęknął przygryzając wargi Kraus
- Z nadzieją jest bardziej do twarzy - rzekł duch Pipera po czym rozpłynął się.

Tym razem Kraus w istocie odzyskał przytomność. Nie poddawał się torturom. Nie pisnął ani słówka o personaliach osób, które mafia znała jedynie z pseudonimów. Gardło zostało mu poderżnięte w taki sposób, aby przed śmiercią jeszcze długi czas się wykrwawiał.




Roman Kraus [']
------

Poszło.

Ostatnio edytowany przez gawron (2009-03-13 19:13:14)